Potencjal

Dzisiejsze dywagacje na temat faktoryzacji duzych liczb przy pomocy zjawiska fali stojacej, jakkolwiek naiwne, w jakis nieokreslony sposob doprowadzily mnie do nastepujacej konstrukcji windy:

winda zachowujaca potencjal

prosciej by bylo zakazac jezdzenia winda.
wozenie jedzenia winda znosi obowiazek diety.
to plagiat z 'Tajemniczej Wyspy' Verne

Jesli w budynku obowiazuje zakaz jedzenia, a schody uzywane sa tylko od wielkiego dzwonu [przeciwpozarowego], to mozna zorganizowac sobie na poddaszu magazyn pelen odwaznikow, ktore beda wsiadac i wysiadac dokladnie tak jak pasazerowie windy, tylko na opak. Dzieki temu potencjal calej konstrukcji nigdy sie nie zmienia i winda teoretycznie nie potrzebuje wykonywac zadnej pracy. Odwaznikiem moze byc np. piasek albo woda, aby elastycznie dopasowywac sie do masy podroznych.

Zawsze wierzylem, ze im jestem glupszy tym wiekszy mam potencjal. Ciekawe, czy to, ze Rzymianie uzywali cyfr rzymskich, sprzyjalo czy nie sprzyjalo rozwojowi matematyki. Z jednej strony ciezko cokolwiek policzyc, z drugiej strony promuje to abstrakcyjny sposob myslenia o problemach obliczeniowych. Duzo razy spotkalem sie juz ze skutkami ubocznymi tego, ze mamy 10 palcow. Ostatnio, ku memu zdziwieniu : w banku - Pani zaproponowala, zebym poszedl do kasy obok i doplacil 4 pln, aby kwota za ktora kupujemy udzialy byla okragla.

Przynajmniej przez ten jeden dzien, zanim nie opublikuja nowych notowan, odrzeklbym.

Popularne posty z tego bloga

Szczęście jako problem inżynieryjny

Jako, że od kilku lat nie czuję się szczęśliwy, od czasu do czasu trochę myślę i czytam o tym, co to w zasadzie jest to "szczęście" i jak to osiągnąć. Wielu ludzi ma wiele ciekawych rad i obserwacji, jest nawet cały instytut co to bada. Pewnie wiele z tego co tu przeczytacie wyda się Wam oczywiste, tak jak i mi się teraz wydaje - natomiast zupełnie takim nie było dla mnie wcześniej i dopiero teraz złożyło mi się w spójny obraz. Chciałbym się z Wami podzielić pewną perspektywą, do której doszedłem myśląc nad uczuciem szczęściem od zupełnie innej strony: Dlaczego projektując robota chciałbym mu dodać możliwość uśmiechania się do innych? Skąd w ogóle pomysł by atakować problem z takiego kąta? Ano, mocno wierzę, że mechanizmy, które widzimy u ludzi do czegoś służą - są wynikiem ewolucji czy cywilizacji i musiały się do czegoś przydać skoro przetrwały i są powszechne. Mimo, że ewolucja jest głupim i ślepym inżynierem, to jednak może da się zreverse-engineerować "do czego
Czytaj więcej

Kilka rzeczy, o których żałuję, że nie powiedziano mi, gdy byłem młody

Jakiś czas temu, z okazji jubileuszu mojego liceum, miałem okazję jako absolwent opowiedzieć cokolwiek wpółczesnym licealistom. Wykorzystałem to jako okazję do zrobienia czegoś w stylu Back To The Future: gdybym był nastolatkiem i przyszła wersja mnie samego mogła cofnąć się do mnie w czasie i dać mi parę wskazówek, co by to było? Poniżej (niekompletna) lista rzeczy, za które byłbym wdzięczny gdyby ktoś mi powiedział. Po pierwsze, byłoby super gdyby ktoś powiedział mi z wyprzedzeniem o wszystkich wypadkach i tragediach, którym mógłbym zapobiec. OK, szczerze mówiąc dodałem ten punkt do listy dopiero jako nasty i zawstydziłem się, że tak dużo rzeczy zdążyłem wymienić, zanim o tym pomyślałem. W szczególności to pewnie oznacza, że za późno dowiedziałem się o Negative Average Preference Utilitarianism i nie zdążyłem jeszcze tego zinternalizować (albo oglądałem za mało "Wydarzyło się jutro" i "Zagubiony w czasie"). Po drugie, szkoda, że nie dostałem na tacy wyników l
Czytaj więcej

Produkt: Ojciec*

Należę do rodziców, którzy traktują wychowanie dziecka jako projekt. Czy może raczej, z racji braku klarownego deadlineu - jako produkt . A to dlatego, że nie ma co ukrywać, że zajmuje to masę zasobów, wymaga nauki, koordynacji, komunikacji, planowania krótko- i długofalowego. Wszystko to można zrobić lepiej, albo gorzej. Moim zdaniem lepiej, jeśli nie ucieka się przed nazywaniem rzeczy po imieniu. Należę też do ludzi, którzy są przerażeni, gdy widzą rodzica próbującego spełnić swoje ambicje poprzez dziecko. Jedna obawa, to, że dziecko może zwyczajnie cierpieć będąc przymuszane do gry na pianinie. Inna, to, że dziecko, które oryginalnie lubiło konie, znienawidzi je po godzinach jazdy konnej na siłe. Sądzę, że odpowiednio "profesjonalny" rodzic, jest w stanie dobierając techniki zaszczepić miłość do pianina, nie zniszczyć miłości do koni i jeszcze wcisnąć gdzieś łacinę (choć to pewnie rzadkość) jednak nawet wtedy jest ryzyko, że dziecko znienawidzi samego rodzica i gdy tylk
Czytaj więcej