Peer review

Mam wrazenie, ze jedna osoba to za malo, aby wymyslic cos z sensem. Przynajmniej jesli chodzi o moje pomysly,wymysly i wytwory, to prawie zawsze, pierwsza osoba, z ktora je skonfrontuje rozwija pomysl, badz wykazuje jego totalna glupote, w ciagu paru sekund. Osiagniecie takiego samego postepu samemu, wymagaloby paru godzin, o ile w ogole udaloby mi sie przymusic do krytycznego spojrzenia.

Ewidentnie naleze do grupy ludzi, ktora kombinuje dla samego kombinowania, wmawiajac sobie, ze to co robi moze sie do czegos przydac. Nie dostrzegam przy tym, jak nieracjonalne jest to, co gdy patrze z bliska wydaje mi sie perfekcyjnie logiczne w kazdym detalu.

Przykladowo, pomysl podgrzewaczy do rak dla rowerzystow wydal mi sie co prawda dziwny, a podczas lektury mialem wrecz wrazenie, ze ktos tu na nowo wynajduje krwioobieg, to jednak jakos mi umknelo tak proste rozwiazanie jak ... rekawiczki.

Jestem tez jednym z tych, ktorzy zapytani o to jak wyznaczyc wage Boeinga, ochoczo przystapiliby do projektowania wagi hydraulicznej.

Podejrzewam, ze jest miejsce dla takich komplikujacych sobie zycie jak ja. Ono sie chyba nazywa uczelnia.

Mozna tez jezdzic sobie na konferencje:

  • opowiedz mi co tam robiliscie przez te cztery dni
  • glownie byly wyklady o Sensor Networks, przeplatane jedzeniem i piciem
  • i o co z nimi chodzi?
  • zrzuca sie z samolotu tanie chinskie sensory, ktore zbieraja dane i potem chca je wyslac do bazy badawczej, ale maja za slabe nadajniczki, wiec probuja komunikowac sie posrednio, tworzac taka siec polaczen do najblizszych sasiadow i ...
  • a czemu po prostu np. polowa z nich nie moze miec mocniejszego nadajnika? a polowa jeszcze mocniejszego, itd. aby utworzyly hierarchie
  • ...nie wiem...ale picie bylo dobre

Troche sie poczulem jak na tym obrazku.

Z wlasnych (cenzuralnych) przemyslen na ten tydzien : skoro spamerzy i wydawcy banerow, licza sie z tym, ze klika moze jedna osoba na tysiac i im to sie opyla, to o ilez bardziej musi sie opylac, czytanie cudzych e-maili i wysylanie im dopasowanych reklam. I nie trzeba tego robic nachalnie - aby sie nikt nie polapal wystarczy, że tylko jedna na 20 reklam byla spersonalizowana, to i tak da 50 razy lepszy efekt.

Popularne posty z tego bloga

Szczęście jako problem inżynieryjny

Jako, że od kilku lat nie czuję się szczęśliwy, od czasu do czasu trochę myślę i czytam o tym, co to w zasadzie jest to "szczęście" i jak to osiągnąć. Wielu ludzi ma wiele ciekawych rad i obserwacji, jest nawet cały instytut co to bada. Pewnie wiele z tego co tu przeczytacie wyda się Wam oczywiste, tak jak i mi się teraz wydaje - natomiast zupełnie takim nie było dla mnie wcześniej i dopiero teraz złożyło mi się w spójny obraz. Chciałbym się z Wami podzielić pewną perspektywą, do której doszedłem myśląc nad uczuciem szczęściem od zupełnie innej strony: Dlaczego projektując robota chciałbym mu dodać możliwość uśmiechania się do innych? Skąd w ogóle pomysł by atakować problem z takiego kąta? Ano, mocno wierzę, że mechanizmy, które widzimy u ludzi do czegoś służą - są wynikiem ewolucji czy cywilizacji i musiały się do czegoś przydać skoro przetrwały i są powszechne. Mimo, że ewolucja jest głupim i ślepym inżynierem, to jednak może da się zreverse-engineerować "do czego
Czytaj więcej

Kilka rzeczy, o których żałuję, że nie powiedziano mi, gdy byłem młody

Jakiś czas temu, z okazji jubileuszu mojego liceum, miałem okazję jako absolwent opowiedzieć cokolwiek wpółczesnym licealistom. Wykorzystałem to jako okazję do zrobienia czegoś w stylu Back To The Future: gdybym był nastolatkiem i przyszła wersja mnie samego mogła cofnąć się do mnie w czasie i dać mi parę wskazówek, co by to było? Poniżej (niekompletna) lista rzeczy, za które byłbym wdzięczny gdyby ktoś mi powiedział. Po pierwsze, byłoby super gdyby ktoś powiedział mi z wyprzedzeniem o wszystkich wypadkach i tragediach, którym mógłbym zapobiec. OK, szczerze mówiąc dodałem ten punkt do listy dopiero jako nasty i zawstydziłem się, że tak dużo rzeczy zdążyłem wymienić, zanim o tym pomyślałem. W szczególności to pewnie oznacza, że za późno dowiedziałem się o Negative Average Preference Utilitarianism i nie zdążyłem jeszcze tego zinternalizować (albo oglądałem za mało "Wydarzyło się jutro" i "Zagubiony w czasie"). Po drugie, szkoda, że nie dostałem na tacy wyników l
Czytaj więcej

Produkt: Ojciec*

Należę do rodziców, którzy traktują wychowanie dziecka jako projekt. Czy może raczej, z racji braku klarownego deadlineu - jako produkt . A to dlatego, że nie ma co ukrywać, że zajmuje to masę zasobów, wymaga nauki, koordynacji, komunikacji, planowania krótko- i długofalowego. Wszystko to można zrobić lepiej, albo gorzej. Moim zdaniem lepiej, jeśli nie ucieka się przed nazywaniem rzeczy po imieniu. Należę też do ludzi, którzy są przerażeni, gdy widzą rodzica próbującego spełnić swoje ambicje poprzez dziecko. Jedna obawa, to, że dziecko może zwyczajnie cierpieć będąc przymuszane do gry na pianinie. Inna, to, że dziecko, które oryginalnie lubiło konie, znienawidzi je po godzinach jazdy konnej na siłe. Sądzę, że odpowiednio "profesjonalny" rodzic, jest w stanie dobierając techniki zaszczepić miłość do pianina, nie zniszczyć miłości do koni i jeszcze wcisnąć gdzieś łacinę (choć to pewnie rzadkość) jednak nawet wtedy jest ryzyko, że dziecko znienawidzi samego rodzica i gdy tylk
Czytaj więcej