Gadaj zdrow

Mam za soba egzamin z Natural Language Processing. Bralem tez udzial w konkursie na program do poprawiania bledow w polskim tekscie. Podsumuje te doswiadczenia : zrozumienie tego co sie do komputera pisze, jest po pierwsze niemozliwe, po drugie - bezcelowe. Okazalo sie bowiem, ze najlepsze rezultaty mial program, ktory olewal zupelnie skladnie i semantyke zdania i po prostu sprawdzal pod katem statystycznym, czy dana trojka sasiednich wyrazow jest popularna czy nie.

Ciekawe spojrzenie na problem rozpoznawania mowy, rzucilo mi dzisiaj objawienie dziury w Pewnym Systemie Operacyjnym, ktory wykonuje poslusznie polecenia naplywajace przez mikrofon ... z jego wlasnych glosnikow. Pozwala to np. skasowac dane koledze przez Skype'a, albo poprzez umieszczenie sciezki dzwiekowej na swojej stronie rozprzestrzeniac wirusa na kazdy komputer majacy sprawny mikrofon i glosniki. Jest to przy tym wspaniala inkarnacja mitycznego Albanskiego Wirusa, ktory prosi uzytkownika, zeby sam go rozeslal. W rzeczy samej, nawet podyktuje on swoj kod.

Z innej beczki : spotkalem sie dzisiaj z trzema postawami urzedniczek.

  1. Pani z PZU, mloda, idaca jutro na urlop, ktora bez kolejki przyjela ode mnie zaswiadczenie, ktorego zapomnialem wczoraj.
  2. Pani z Generali.pl, w srednim wieku, ktora upierala sie abym oddal jej oryginal, bo kopia nigdy nie wystarczy.
  3. Pani z Urzedu Stanu Cywilnego, ktora oswiadczyla mi, ze to co chce zalatwic, to musze sobie sam zalatwic przy pomocy listu, ale nie wie na jaki adres mam go wyslac, ani gdzie wplacic kwote, znala za to kwote, oraz nie dostrzegala ironii w fakcie, ze odpowiedz na moj list musi trafic do jej urzedu, bo ktos musi potwierdzic moja tozsamosc.

Pocieszajace jest, ze pani z Generali.pl nauczyla sie czegos dzisiaj. Zadzwonila do centrali w Warszawie i okazalo sie, ze jednak dadza sobie rade, z kopia poswiadczona na zgodnosc przez Pania Kierownik wroclawskiego oddzialu. Nauczyla sie tez, ze nie da sie wygrac z atakiem pt. Dobry Klient i Wsciekly Klient. Najwyrazniej nie znala klasycznego triku z prosze-mi-pokazac-ten-punkt-regulaminu.

Ja od niej nauczylem sie wyrozumialosci i cierpliwosci dla sfrustrowanych klientow oraz triku polegajacego na wzieciu numeru komorki od najmniej awanturujacej sie osoby.

Paniom z Urzedu Stanu Cywilnego, zapewne nic nie pomoze. Nawet to, ze maja w pokoju dwa komputery, internet, telefon i ksiazke telefoniczna. Ba, maja nawet fax i xero. Widocznie te wszystkie zabawki nie wystarcza aby sporzadzic kopie dokumentu znajdujacego sie w innym Urzedzie Stanu Cywilnego. Czytaliscie, ze gra Saper powoduje strate 50 mln dolarow rocznie?

Popularne posty z tego bloga

Szczęście jako problem inżynieryjny

Jako, że od kilku lat nie czuję się szczęśliwy, od czasu do czasu trochę myślę i czytam o tym, co to w zasadzie jest to "szczęście" i jak to osiągnąć. Wielu ludzi ma wiele ciekawych rad i obserwacji, jest nawet cały instytut co to bada. Pewnie wiele z tego co tu przeczytacie wyda się Wam oczywiste, tak jak i mi się teraz wydaje - natomiast zupełnie takim nie było dla mnie wcześniej i dopiero teraz złożyło mi się w spójny obraz. Chciałbym się z Wami podzielić pewną perspektywą, do której doszedłem myśląc nad uczuciem szczęściem od zupełnie innej strony: Dlaczego projektując robota chciałbym mu dodać możliwość uśmiechania się do innych? Skąd w ogóle pomysł by atakować problem z takiego kąta? Ano, mocno wierzę, że mechanizmy, które widzimy u ludzi do czegoś służą - są wynikiem ewolucji czy cywilizacji i musiały się do czegoś przydać skoro przetrwały i są powszechne. Mimo, że ewolucja jest głupim i ślepym inżynierem, to jednak może da się zreverse-engineerować "do czego
Czytaj więcej

Kilka rzeczy, o których żałuję, że nie powiedziano mi, gdy byłem młody

Jakiś czas temu, z okazji jubileuszu mojego liceum, miałem okazję jako absolwent opowiedzieć cokolwiek wpółczesnym licealistom. Wykorzystałem to jako okazję do zrobienia czegoś w stylu Back To The Future: gdybym był nastolatkiem i przyszła wersja mnie samego mogła cofnąć się do mnie w czasie i dać mi parę wskazówek, co by to było? Poniżej (niekompletna) lista rzeczy, za które byłbym wdzięczny gdyby ktoś mi powiedział. Po pierwsze, byłoby super gdyby ktoś powiedział mi z wyprzedzeniem o wszystkich wypadkach i tragediach, którym mógłbym zapobiec. OK, szczerze mówiąc dodałem ten punkt do listy dopiero jako nasty i zawstydziłem się, że tak dużo rzeczy zdążyłem wymienić, zanim o tym pomyślałem. W szczególności to pewnie oznacza, że za późno dowiedziałem się o Negative Average Preference Utilitarianism i nie zdążyłem jeszcze tego zinternalizować (albo oglądałem za mało "Wydarzyło się jutro" i "Zagubiony w czasie"). Po drugie, szkoda, że nie dostałem na tacy wyników l
Czytaj więcej

Produkt: Ojciec*

Należę do rodziców, którzy traktują wychowanie dziecka jako projekt. Czy może raczej, z racji braku klarownego deadlineu - jako produkt . A to dlatego, że nie ma co ukrywać, że zajmuje to masę zasobów, wymaga nauki, koordynacji, komunikacji, planowania krótko- i długofalowego. Wszystko to można zrobić lepiej, albo gorzej. Moim zdaniem lepiej, jeśli nie ucieka się przed nazywaniem rzeczy po imieniu. Należę też do ludzi, którzy są przerażeni, gdy widzą rodzica próbującego spełnić swoje ambicje poprzez dziecko. Jedna obawa, to, że dziecko może zwyczajnie cierpieć będąc przymuszane do gry na pianinie. Inna, to, że dziecko, które oryginalnie lubiło konie, znienawidzi je po godzinach jazdy konnej na siłe. Sądzę, że odpowiednio "profesjonalny" rodzic, jest w stanie dobierając techniki zaszczepić miłość do pianina, nie zniszczyć miłości do koni i jeszcze wcisnąć gdzieś łacinę (choć to pewnie rzadkość) jednak nawet wtedy jest ryzyko, że dziecko znienawidzi samego rodzica i gdy tylk
Czytaj więcej